Konfinamenduari…Sormena!
ZANTZUAK
Desertu erdian bale eskeletu bat da behin itsasoa han izanzeneko aztarna bakarra,aztarna bakarra.
Mendi altuankarakola bat da,behin itsasoa han izan zeneko aztarna bakarra, aztarna bakarra.Etxe osoan usain antzeko bat da,behinhemen izan zineneko aztarna bakarra,aztarna bakarra.
Anari
Nire birramamak erosi zuen etxean bizi naiz. Gauza asko aldatu dira hona aldatzea erabaki nuenetik. Hala ere, iruditzen zait etxe honetatik igaro den jende guztiak arrastoa utzi duela bertan, eta hori oso presente dagoela gaur egun.
Egoera berria da etxean nahi baino denbora gehiago eman behar izatea. Hori dela eta, lan egiteko orduan, egokia iruditzen zait arreta etxearen barrenean jarri eta kanpokoa ahaztea. Barrukoa balioestea. Kontzientziara ekartzea jendearen arrastroz inguraturik bizi garela. Testigantza guztien berri ematea. Etxekoa, izkutuan dagoena txikia dena, balioan jartzea.
Oso argazki gutxi egiten ziren nire birramonaren garaian eta gehienak argazki posatuak ziren. Antzerkitik gehiago dute benetako bizitza islatzetik baino.
Benetazko arrastoen bila nenbilen plater zahar batean jaten ari nintzela.
Keinuz beteta dagoen eszena imaginatzen dut etxeko plater zaharrak begiratzean. Egon zenaren eta orain ez dagoenaren keinuak, zantzuak. Emozioen uneko argazkiak, bat-batekoak.
Obraren izena: Zantzuak Gaia: erretratua.
Materiala: argazkiak azetato gainean inprimatuta
Tamaina: 297 x 420 x 20 mm.
Hiru dimentsioko obra da, azetatoaren gardentasunak aukera ematen baitio ikusleari xehetasunak aurretik zein atzetik ikusteko.
Prezioa: 260,00 €
Vivo en la casa en la que vivía mi bisabuela y desde entonces han cambiado muchas cosas; sin embargo, quedan rastros de la toda la gente que ha pasado por ella y éstos están muy presentes hoy en día.
Es nueva para todas la situación de tener que estar encerradas en casa obligatoriamente y a la hora de trabajar en estos días, me parece necesario estar en sintonía con el momento. Centrar la atención en el interior y olvidar el exterior. Poner en valor lo doméstico, lo íntimo, lo pequeño. Traer a la conciencia, que vivimos rodeadas de restos de las personas que un día habitaron este espacio. Sacar a la luz sus testimonios.
Creo que es difícil que las fotos muestren sentimientos reales, sobre todo las fotos antiguas. Se hacían muy pocos retratos en la época de mi bisabuela y la mayoría, eran fotografías posadas que tienen más de teatro que de vida cotidiana.
Me encontraba buscando rastros de esa vida real mientras comía en un plato viejo. Imagino una escena llena de gestos al mirar los viejos platos de mi casa. Gestos, indicios de lo que hubo y de lo que ahora no está. Fotos instantáneas de emociones espontáneas.
Nombre de la obra: Zantzuak Tema: retrato.
Material: fotografías impresas sobre acetato
Tamaño: 297 x 420 x 20 mm.
Obra tridimensional. La transparencia del acetato permite al espectador apreciar los detalles desde diferentes ángulos.
Precio: 260,00 €
BIO
Silvia Izquierdo Cabañas dut izena, eta Bilbon jaioa naiz
Nire bizitzan zehar, liluratuta sentitu naiz artistek mundua irudikatzeko duten moduarekin, eta, beraz, ni neu ere hori egiten saiatzera deitua sentitu naiz. Nire artearekiko interesa nerabezaroan eta gaztaroan landu nuen pintura klaseetara joaten estudio batean.
Arteari ezkeintzen nion lekua pixka bat baztertuta geratu zen unibertsitate garaian, medikuntza ikasteak eskatzen zidan konpromesuagatik. Hala ere, inoiz ez diot utzi margotzeari, argazkiak ateratzeari edo erakusketak ikusteari.
Nire interesa eta formakuntza askoz gehiago garatu zen Arte Ederretako gradua hastea erabaki nuenean, eta ordutik artea sentitzeko modua, erabat aldatzen ari da.
Lan intimoak egitea gustatzen zait. Nire bizitza eta batez ere, inguruan ditudanen bizitzak maiz bihurtzen dira materiala nire lanenetan.
Instagram: @xiri_xirike
BIO
Me llamo Silvia Izquierdo Cabañas y nací en Bilbao.
A lo largo de mi vida me he sentido fascinada por la forma que tienen las artistas de representar el mundo. Mi interés por el arte lo cultivé en mi adolescencia y juventud asistiendo a clases de pintura en un estudio.
El lugar que ocupaba el arte en mi vida quedó algo relegado al entrar en la universidad a estudiar medicina. Sin embargo, nunca dejé de formarme y de usar la creación como vía de escape.
Mi interés se desarrolló mucho más cuando decidí iniciar el grado en Bellas Artes en la UPV, algo que cambió radicalmente mi forma de entender el arte.
Me gusta hacer trabajos íntimos. Mi vida y, sobre todo, las vidas de los que me rodean se convierten a menudo en material para mis trabajos.
Instagram: @xiri_xirike