Archives

_DSC8204


Atauri recupera su puente con el mural participativo de Irantzu Lekue

IMG-20170905-WA0013
  • El puente cayo tras vencer con el peso de un camión cargado de cerdos. El pueblo alavés lo recupera con el mural de Irantzu Lekue en el marco del Atauri art

Del viejo puente de Atauri apenas quedan unas fotos. Del estratégico paso existen referencias escritas desde el año 1730. Versan sobre un puente de madera, que servía para cruzar, de orilla a orilla el rio Berrón. Unía, tejía el pueblo, a las faldas de la Peña “las cinco”. Fue en 1737 cuando el puente pasó de la madera a la robusta piedra. Una cambio de calado para el pueblo. Tanto que se convirtió en el elemento central de algunas de las fotos de esos días señalados en los que “el señor fotógrafo” acudía al pueblo.

Una de esas instantáneas, datada en el año 1890, es la que la artista vasca Irantzu Lekue ha tomado como referencia para elaborar, junto con los vecinos de Atauri, el  mural participativo Zubi bizia. Un mural que une dos conceptos importantes para el pueblo “el puente que quebró al paso de un camión de cerdos a principios de la década de los 90 y la vida, la cultura, lo que queremos para nuestro enclave, para la montaña alavesa”, explica Xabier Oribe. ”Es curiosa la historia porque se trataba de la última piara de cerdos que quedaba en Atauri y con ese viaje quitaban los cerdos para siempre. El último viaje de los cerdos, nos dejó sin nuestro puente”, explica.

El proceso participativo para la elaboración del mural ha sido más sencillo que en otros murales ya que según explica Irantzu Lekue “en esta ocasión el pueblo tenía muy claro lo que quería. “Había acuerdo total”, explica. Junto con los vecinos de Atauri, pueblo de 25 habitantes y en el que han colaborado la mayoría en su realización se pusieron manos a la obra. Así han logrado establecer además nuevas relaciones y nexos de unión entre los habitantes de la zona con diferentes técnicas de participación ciudadana aplicadas al arte, “estamos muy contentas con el resultado y lo más importante: estamos reforzando que el arte sea el vehículo para reforzar los lazos de la comunidad: de las vecinas y vecinos de mendialdea».

El mural finalmente ha adoptado elementos pictóricos propios del entorno que rodea al puente pero también a la cultura, en un claro guiño al Atauri art”, explica Lekue a quien le resulta especialmente interesante desarrollar proyectos artísticos fuera de los núcleos poblacionales grandes «donde construimos la cultura de lo pequeño a lo grande, de abajo hacia arriba. Y es eso lo que estamos haciendo, y esto hacen en Atauri. Utilizar el arte para crear comunidad e introducirlo en la vida diaria de las personas. En definitiva, mejorar el entorno para mejorar vidas».

En este proyecto Irantzu Lekue ha tenido que desafiar también algunos problemas propios del lugar como la climatología adversa y la humedad del lugar. «Se trata de un lugar húmedo y en cuesta. Por ello, hemos dado un tratamiento especial para sanearlo y que la pintura se fije como debe».

Con la inauguración del mural de Irantzu Lekue ha comenzado la sexta edición del Festival Atauri Art .

_DSC8195
_DSC8204
ext

Muralismo público: Eguilaz

Muralismo público: Eguilaz

PINTURA

Conocer gente y promover la participación ciudadana mediante la creación artístico- pictórica es la función de los murales participativos que estamos llevando a cabo en la llanada alavesa, en el pueblo de Eguilaz, conocido por su dolmen. 

recorte

DISEÑO DEFINITIVO DEL MURAL

Reuniones previas y preparación de paredes

“Durante estos días de diseño y comienzo del mural en el lavadero de Eguilaz he podido conocer personas increíbles dispuestas a ayudar en todo lo que puedan y con un enorme sentido de la amabilidad así como un fuerte ánimo creativo. Todos llevamos un artista dentro, pero nadie nos ha ensañado a sacarlo, a desarrollarlo, a mejorarlo. Esta actividad es una válvula artística de escape, un elemento para hacer comunidad. Para juntar a personas de diferentes edades e intereses y mejorar y valorar su entorno. “

Irantzu Lekue

P1100576

Muralismo colectivo

Muralismo colectivo: crecer a través de la expresión artística, transmisión de valores y fomento de la memoria histórica.

Diversidad

Mural realizado con el IMVG para un programa proyectado y grabado  en ETB Galdakao, para reivindicar la integración.

Realizadores: Veronica Werkmeister, Aleksei, Nadia Beltrán e Irantzu Lekue.

Muralismo público colaborativo en Tolosa

Colaboración con Werckmeister S.L.

Mural de grandes dimensiones en el Polideportivo de Berazubi en Tolosa (Guipuzcoa).

¿Qué haremos con lo que sabemos?

Mural colectivo organizado por el Itinerario Muralístico de Vitoria Gasteiz

Partimos de una discusión sobre el medioambiente y lo que significa ser “verde” a propósito de que Vitoria-Gasteiz fuera galardonada con el premio “Green Capital” 2012.

Pretende provocar en el espectador una sensación de asombro ante la naturaleza que nos rodea y a la vez plantea la pregunta: ¿Qué haremos con lo que sabemos? ¿Todo el conocimiento que vamos acumulando a través de los siglos nos permitirá no solo conservar la naturaleza sino también mejorar nuestro medioambiente y nuestra forma de vivir?

muralesqueharemosgaleriaescaleras

Eskuekin margotu!

Taller infantil organizado bajo el marco de las fiestas de Zabalgana (Vitoria- Gasteiz), organizado por la Asociación de vecinos ZabalganaBatuz Auzokide elkartea.

El mural, inicialmente dibujado por la artista, sirvió de lienzo para todo aquel que se animó a participar rellenando el dibujo con la huella de sus manos. La participación especialmente fue dedicada a niñ@s de todas las edades, aunque también participaron adultos.

bien-terminao

Sueños

Mural realizado en una habitación interior de una casa en Granada. Trabajo colectivo con e Chiara Schiavon y Sara Martínez.

El mural, situado en la esquina donde alberga la cama, alude a los sueños, mediante una explosión de dibujos sin unión entre sí, al igual que en el inconsciente.

mural-granada-fondo
import_13941626_11

Proyecto: “Ausartu” – Beca Ikertu Gobierno Vasco

Proyecto: “AusARTu”

Beca Ikertu Gobierno Vasco

HASIERAKO IDEIA, HIPOTESIA edo KONTZEPTUA

“Duela urte batzuk, bortxatu egin ninduten. Inoiz ezin izan dut aho betean adierazi. Hasieran, ezkutatu egin nuen; are, gertatu ez zela sinestarazi nahi izan nion neure buruari. Urteekin batera, horri buruz hitz egin ahal izan dut, eta bizitzan eman dudan pauso bakoitza baldintzatu duen zerbait izan dela ikusi ahal izan dut. Beldurrak, ziurgabetasunak, amesgaiztoak… eragin dizkit, eta pertsonekin harremanak eraikitzeko modua ukitu dit. Sortze esperimentala funtsezkoa izan da nire bizitzan; izan ere, horren bidez adierazi ahal izan dut hitzez esan ezin nuen hori.”

Irantzu Lekue

 

Zoritxarrez, maiz izaten dugu bortxaketen edo erailketen berri, bai eta emakumeen aurkako tratu txarrengatiko edo erasoengatiko salaketen berri ere.

Moda, edertasun-kanonak, emakumeei ezarritako hauskortasuna. Bidegabekeriak lan-eremuan, ez-gaikuntzak, soldata txikiagoak, kristalezko sabaia. Historiak albo batera utzi ditu emakumeek egindako aurkikuntzak, aurrerapenak eta sorkuntzak, edo, bestela, gizonei egotzi dizkie horiek. Egun, apenas dakigu ezer emakume horiei buruz, eta, jakina, ez dauzkagu erreferente gisa.

Norberaren buruaz aritzeko eta norbera garatzeko gunea da artea, baina baita besteekin elkartzekoa, gizarteak parte hartzekoa eta lanekoa ere. Askotariko oztopoak eta zailtasunak (fisikoak, harremanen ingurukoak, komunikazioari dagozkionak) gainditzea ahalbidetzen die arteak pertsonei, baita egoera bidegabeak, bestelako aukerak eta abar modu eraginkorrean komunikatzea ere. Hori dela-eta, pertsonek artearen bidez adieraz dezakete barrukoa, eta pertsona gisa hazten jarraitu, beren egoera eraldatu eta gizartean eragin.

Emakumeen lan artistikoa ikusgarriagoa egiteko, indarkeriak uzten dituen aztarnak salatzeko eta berdintasuna sustatzeko asmoz, emakumeen talde bat bildu dugu, eta elkarrekin nahasi gara proiektu esperimental batean. Zaurgarritasun-sentimendu batzuk bideratu ditu proiektu horrek, eta indar bilakatu.

Michelangelo Pistoletto artistak “Cittá dell´arte” proiektua abiarazi zuen Italiako Piamonte eskualdean, eta, horren bidez, giza kondizioaren esfera guztiekin elkarreraginean jarri zuen artea, gizartean aldaketa arduratsua pizte aldera, sormenezko ideia eta proiektuen bidez. Bada, proiektu horretatik abiatuta sortu zen “AusARTu”, gizartea berritzeko laborategi esperimental-artistikoa. Inklusioa indartzea eta gizartea eraldatzea da laborategi horren helburua, berdintasunari eta emakumeak gizarteko eremu guztietan ahalduntzeari dagokionean. Bai laneko eremuan, bai eremu pertsonalean eta sozialean.

Lagin esperimental, aldarrikatzaile eta sentikor horiek proiektu komun batean kalera ateratzea lortuko duen proiektua garatzeko abiapuntua izan dira egindako prototipoak, ikusgarri eginez gatazkan dauden emakumeen lan artistikoa nahiz emakumeen lorpen handiak, eta emakumeek oraindik ere jasaten dituzten bidegabekeria sozialen gaineko kontzientzia piztuz.

Euskarri ezberdinetan sortuz, parte hartu duten emakumeen taldeak bizi izan dituen/ditugun bizipen traumatikoak bideratzeko saiakera egin da, artelan horiek gizarteari erakusteko gero, eta hausnarketak, zalantzak, jarrerak eta baieztapenak pizteko xedez. Gero, biltzarren eta hitzaldien bidez aztertuko dira, eta prototipoan editatzen hasi den liburuaren edizio grafikoa osatuko dute horiek.

Emakumeen ahalduntze-mezua transmititzea izan da eta da xede nagusia, partikularra denetik kolektiboa denera igarota, genero-berdintasuna sustatuz, emakumeen aurkako indarkeriaren inguruko kontzientzia herritarrei zabalduz, errespeturantz heziz eta emakumeen sormen- eta adierazpen-boterea ikusgarri eginez.

Prozesuetan egon da proiektuaren zatirik garrantzitsuena, eta, beraz, ildo horri jarraitu behar dio prozesuaren jarraipenak ere. Etengabe garatzen ari den proiektua dugu hau, eta, hortaz, prozesuan eta egindako urratsen arrazoiketan zein azterketan oinarritzen dira proiektuaren balioa eta garrantzia.

Prozesuan sortu diren sinergien bidez esperimentatu da, eta teknologia berriekin elkartu dira teknika tradizionalak: paisaia soinudunak, bideo-proiekzioak, bideo-mappinga, margoa, itzal-antzerkia eta egiturak, bai eskultorikoak bai arkitektonikoak, adierazpide gisara, eskala txikian. Proiektuaren prototipatua diziplina anitzekoa izan da, eta euskarri, teknika eta praktika artistikoekin, psikologiaren eremukoekin eta gizarte-lanekoekin esperimentatu da, bizipen traumatikoak bideratzeari begira, sorkuntzaren bidez aztertzeko parte-hartzaile bakoitzaren inplikazioa, interrelazioa eta indartzea.

Bestalde, kontzeptuak gizarteari modu eraginkorrean helarazteko metodoak ikertu dira, eta, espazio publikoak birgaitzeaz gain, genero-indarkeriaren inguruko kritikotasun-gaitasuna eta hausnarketa sustatu dira.

 

INTERESA

Esperimentazioaren bidez, genero-indarkeria jasan duten edo genero-indarkeria hurbiletik bizi izan duten emakumeen talde batekin (hainbat nazionalitatekoak horiek) egin da lan, eta, artearen bidez:

  • Sentimenduak eta bizipenak azaleratu dira.
  • Bizipen traumatikoak eduki dituzten beste emakume batzuekin eta beren ingurunearekin elkartzeko, komunikatzeko, adierazteko eta birkidetzeko bideak eskaini dira.
  • Gizarteak parte hartzeko gunea eratu da, bai eta sentsibilizazioaren, salaketaren eta alternatiben proposamenaren bidez gizartea eraldatzeko funtsezko tresna eratu ere, eskala txikian.
  • Gaitasunak eta adierazpena garatzeko eta autoestimua zein norberaren historia berreskuratzeko bidea eratu da.
  • Proiektuan parte hartu duten emakumeek sostengua sentitu dute, bai adierazpenak bideratzeko sistema eraginkor baten bidez, bai taldeko lanaren bidez, bai baliabideak eta independentzia eskuratzeko metodologia okupazional baten bidez.
  • Bi erakusketa eta dinamizazio egin dira ARTgia areto & sorgunea aretoan, saioetan egin diren lan batzuk erakusteari bideratutakoak biak, gizartea kontzientziatzeko xedearekin. Alabaina, proiektua harago doa, eta problematika hori espazio publikoan ikusgarri egitea lortu nahi du, gizarte orokorraren ikusgarritasun handiagoa lortzeko asmoz.

Hortaz, esperimentazioaren eta partekatzearen ondorioz suertatu diren proiektuak, prototipoak edo maketak handitu eta proiektatu egin beharko dira, edo bide publikoan erakutsi, modu performatiboan, kaleak dinamizatuz, hausnarketa sustatuz eta kontzientzia sortuz, hiriko guneak birgaitzeaz eta kultura-interesa sustatzeaz gain.

 

BALORAZIOA – BETE DIREN XEDEAK:

Norberaren eta ongizatearen garapena

Sentsibilizazioa eta salaketa (orain arte, modu partikularrean eta kolektiboan, eskala txikian)

Emakumeek sortutako kultura-adierazpenak ikusaraztea

Emakumeen parte-hartze soziala sustatzea

Harremanak sustatzea

Trebetasun artistikoen gaikuntza, ezagutza eta garapena – Adierazpen artistikoa bultzatzea

Antolatzeko modua eraldatzea

 

BETETZEKO DAUDEN XEDEAK:

Espazio publikoa hobetzea eta eraldatzea

Sarbidea, enplegua eta lana

Artearen bidez baliabideak eta finantzaketa jasotzea

 

EKARPENAK – GIZARTEAN IZAN DUEN INPAKTUA:

Lantaldea sortzea eta bertako kide izatea

Beldurrak, ikarak eta lotsak gainditzea

Sormena bultzatzea

Konfiantza lortzea lantaldearen barruan

Hitzik gabe adieraztea bizipen traumatikoak (batzuetan, baita ahoz ere)

Sentimenduak kanporatzea

Sentimenduak sormenezko objektu bihurtzea

Genero-indarkeriaren inguruko debateak

Irtenbidea hezkuntzan eta arazo hori ikusgarri egiteko borondatean dagoela egiaztatzea (beti edo gehienetan, anonimatuan)

Sormen-ahalean ahalduntzea

Parte-hartzaileen segurtasuna

Ekimen honek ez du inpaktu mediatikorik nahi izan. Helburua beste bat izan da.

import_13941626_11
IMG-20170820-WA0005
IMG-20170820-WA0004